عبدالرحمان بن ابی‌الرجاء بلویعبدالرحمان بن ابی الرجاء بلوی از خاندان بَلَوی است، که از مشاهیر علما و صلحا و قضات بودند و در سده های اول تا نهم زندگی می‌کردند. ۱ - مشخصاتابوالقاسم عبدالرحمان بن ابی الرجاء بلوی، مقری، محدّث و خطیب قرن ششم است. از زمان تولد او در منابع ذکری به میان نیامده، ولی از آن‌جا که در ۵۴۵ در ۷۸ سالگی درگذشته [۱]
احمدبن علی بلوی وادی آشی، ثَبَت، ج۱، ص۱۵، چاپ عبدالله عمرانی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
می توان دریافت که تولدش در حدود ۴۶۷ بوده است.وی در غرناطه و جاهای دیگر قرائات هفتگانه قرآن را آموخت. در ۴۹۸ به مکه رفت و در آن‌جا با عبدالله بن عمربن رجاء ملاقات کرد و در علم قرائت از وی بهره مند شد. با ابوحامد غزالی نیز دیدار کرد و از وی اجازه گرفت. سپس به «مهدیّه» تونس رفت و از ابوالحسن بن محمدبن ثابت خولانی (ابن حَدّاد اقطع) علم آموخت. در ۵۰۵، به اندلس بازگشت و در مسجد جامع مریّه به امامت جماعت و جمعه و تعلیم قرآن پرداخت. جماعتی از وی بهره بردند، از جمله ابن حبیش و ابن بشکوال که از وی روایت کرده اند. ۲ - وفاتسرانجام در ۵۴۱ مریّه را ترک کرد و در وادی آش، از شهرهای اندلس، ساکن شد و تا آخر عمر در آن‌جا بود. [۲]
احمدبن یحیی ضبّی، بغیه الملتمس فی تاریخ رجال اهل الاندلس، ج۱، ص۳۵۰، مادرید ۱۸۸۴.
[۳]
احمدبن علی بلوی وادی آشی، ثَبَت، ج۱، ص۱۵، چاپ عبدالله عمرانی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خاندان بلوی»، شماره۱۷۶۷. |